معنی اعتکاف:

اعتکاف از ریشه «عکف» در لغت به معنای اقبال و روی آوردن به چیزی، بزرگداشت و ملازمت آن بر سبیل تعظیم است.

اعتکاف در شرع، به معنای التزام به توقف و درنگ در مسجد به قصد قربت است و در آیات ۱۲۵ سوره بقره، ۱۳۸ سوره اعراف، ۹۷ سوره طه نیز این مفهوم به کار رفته است.

زمان اعتکاف:

در طول سال در هر زمانی که انسان بتواند حداقل سه روز در مسجد بماند و روزه بگیرد صحیح است ولی بهترین زمان برای اعتکاف ماه مبارک رمضان و دهه آخر آن است.

در ایران اعتکاف در ایام البیض ماه رجب (یعنی روزهای ۱۳ تا ۱۵ ماه رجب) انجام می‌شود و در این زمان در بیشتر مساجد کشور این مراسم برگزار می‌شود.

همزمان با فرا رسیدن ایام البیض ماه رجب «مراسم معنوی اعتکاف» با ورود معتکفین به مسجد جامع شاندیز آغاز شد. مدت اعتکاف سه روز است و در این سه روز معتکفین در مسجد بیتوته کرده و با روزه‎ داری و عبادت به تزکیه نفس می‎پردازند. برگزاری کرسی های تلاوت، قرائت ادعیه، حلقه ‎های معرفت، سخنرانی و بیان احکام و طرح مباحث فرهنگی علمی از جمله برنامه‎های ایام اعتکاف است.